MJwDZR. Rozdział IX

Rozdział 19

Ogólna radocha.

W czasie, gdy Ralf jarał się swoim nowym imidżem oraz wiążącymi się z tym konsekwencjami dla całego Związku Radzieckiego, Arnold płakał mamie w fartuszek.

 - Buuu! Byłem taki głodny, a ciebie nie było! Buuu, musiałem jeść padlinę i kąpać się w kupie!

Mama głaskała Arnolda po jego głupiutkiej jeżowej główce i jednocześnie spoglądała na Edka pytająco. Nie wiedziała jak ma w obecnej sytuacji wyjaśnić synkowi, że nigdy nie było żadnego ciasta żadnej mamy ubeka-Edka oraz czym było to całe ich wspólne „kapusiowanie”, którego sam Arnold był efektem..

- A w ogóle mamo, ale super, znalazłem tatę!!! - Wykrzyczał nagle radośnie w twarz zaskoczonej mamy. - Super, że teraz ubek Edek będzie moim tatą, no nie? Wy się lubicie i my też i będzie nam razem fajnie! Mamoooo, możemy go zatrzymać? Proooszę! - Jęczał ciągnąc mamę za fartuch, przy akompaniamencie chichotu Edka.

Mama odetchnęła z ulgą. Przybrała groźną minę i łaskawie wyraziła zgodę na prośbę Arnolda, ale tylko pod warunkiem, że ten będzie grzeczny i będzie jadł szparagi. Jeżyk zgodził się radośnie i zafalował tanecznie swoim tłuściutkim brzuszkiem.

Ralf nadal jarał się Wąsem Władzy Radzieckiej, a nowa rodzinka jeży jarała się sobą nawzajem. Temu wszystkiemu smutno przyglądał się Bucz. Nagle przerwał tę szaleńczą radochę, wzdychając swoim donośnym basem:

„ CHCIAŁBYM MIEĆ RODZINĘ”.

Zapadło milczenie pełne konsternacji. Ralf prychnął, Edek chrząknął, a Arnold chlipnął, zaś jego brzuszek zaburczał. Wtedy Mama Arnolda podeszła do ślimaka i, przytulając jego czułka do swojego różowego fartuszka, rzekła: 

- Od teraz my będziemy twoją rodziną! …. a właściwie jak masz na imię?

- Bucz, mamo. - Odpowiedział Bucz, a ona pocałowała go w oko, które natychmiast zapłakało ze wzruszenia.

Wtedy ślimak uśmiechnął się. A to sprawiło, że stało się coś nadzwyczajnego…