MJwDZR. Rozdział VI

Rozdział 6

PRZEważny trop.

            - Jestem taki głodny, tak mi zimno i smutno i tak mi wszystko źle! – Zasmucił się Arnold. Ralf tylko spojrzał na niego z politowaniem podobnym do politowania, jakim można obdarować co najwyżej przewróconego na plecy karalucha, by po chwili rzec:

            - Skoro masz w swoim cielsku tyle energii, by tak skamleć bezwstydnie, to może mógłbyś ją spożytkować na coś sensowniejszego? Na przykład, na zastanowienie się, gdzie do cholery podziewa się twoja mama?

            - Hmmm… - Zastanowił się Arnold, choć jak wiadomo, nigdy nie był w tym mistrzem… - Zawsze jak nie mogłem czegoś znaleźć w domu, to szedłem przed siebie i czasami się to coś znajdywało. - ….co często udowadniał.

            Ralf nie odniósł się do pomysłu Arnolda. Oboje przez jakiś czas szli w milczeniu, czując na swych małych tłuściutkich karkach czyjś przeszywający wzrok.

            - Ralf… - Zaczął niepewnie jeżyk.

            - Cicho, wiem… - Odpowiedział Ralf. – Na „trzy” odwracamy się i próbujemy być najstraszniejsi jak tylko potrafimy!

            - Myślę, że umiem, mama mówiła, że mam bogatą mimikę. – Odrzekł z dumą Arnold.

            - No dobra. Raz… Dwa… TRZY! – I nagle oboje odwrócili się gwałtownie krzycząc i wymachując językami, robiąc przy tym lekko upośledzone miny.

            - AAARGLABARGLABLAGLAACO TY TU KURWA ROBISZ?! – krzyknął zdziwiony Ralf. Stał przed nimi wielki ślimak, obrońca umywalki, patrzący na nich jak na debili. – Dlaczego za nami łazisz, wstrętny kanibalu?!

            - Bo chcę wam pomóc. – Odparł ślimak, wciąż obserwując ich niczym godnych pożałowania durni.

            - Zaprowadzisz nas do mamy..? – Spytał z nadzieją w głosie Arnold. – To taka pani jeż..

            - Oczy…wiście, tylko naj…pierw się przeeeee…dstawię. – Rzekł monotonnym basem ślimak. – Nazywam się Vasilij Gugajew, ale nadałem sobie imię…

            Bucz.

            - Okej… Bucz. Jak możesz nam pomóc? – Spytał Ralf.

            - Mogę was zabrać na Wzgórze Kaszalotów. Podobno odbywa się tam coroczny tajemny zjazd kapusiów z całego ZSRR.

            - TAM MUSI BYĆ MOJA MAMA!!! Ona często kapusiuje z Ubekiem Edkiem! – Wykrzyczał radośnie Arnold. – Proszę, zabierz nas tam!

            - Spox, złapcie mnie za czułka.. – Co od razu uczynili. – No i lecimy!

            - Zaraz, jak to?!... – Nie dokończył Ralf, ponieważ w tym momencie ślimak Bucz oderwał się od ziemi i cała trójka odleciała w stronę nieznanego Wzgórza Kaszalotów.